Ο σκοπός της κρυοσυντήρησης περισσευόμενων εμβρύων είναι, σε περίπτωση που δεν πετύχει ο «φρέσκος» κύκλος εξωσωματικής, η γυναίκα να οδηγηθεί απευθείας σε εμβρυομεταφορά και πιθανή εγκυμοσύνη, χωρίς να υποβληθεί ξανά στην διαδικασία διέγερσης με φάρμακα και ωοληψία. Το ποσοστό επιτυχίας την διαδικασίας είναι ελαφρά μικρότερο από τον αντίστοιχο «φρέσκο» κύκλο». Τα ανθρώπινα έμβρυα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και κατά συνέπεια είναι πολύ ευαίσθητα στις διαδικασίες κατάψυξης. Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία της κατάψυξης είναι η ίδια και περιλαμβάνει την τοποθέτησή τους σε ειδικά βιολογικά κρυοπροστατευτικά υγρά και τη φύλαξή τους σε υγρό άζωτο σε πολύ λεπτές παγέτες, οι οποίες είναι ατομικές και φέρουν τα ονόματα του ζευγαριού.

Υπάρχουν δύο τεχνικές κρυοσυντήρησης, η ελεγχόμενη σταδιακή κατάψυξη και η τεχνική της γρήγορης κατάψυξης - υαλοποίησης (vitrification). Στη ελεγχόμενη σταδιακή κατάψυξη ο ρυθμός ψύξης ωαρίων/εμβρύων είναι περίπου 0.3°C το λεπτό, ενώ με τη μέθοδο της υαλοποίησης ο ρυθμός αυτός ξεπερνά τους 20.000 °C το λεπτό. Η υαλοποίηση παρότι δεν είναι καινούρια τεχνική, μετά το 2010 έχει αποκτήσει καθολική αποδοχή λόγω των πλεονεκτημάτων που διαθέτει. Με την υαλοποίηση αποφεύγεται η καταστροφή που προκαλείται από τον σχηματισμό κρυστάλλων στο εσωτερικό των κυττάρων και αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό επιβίωσής των εμβρύων στην απόψυξη. Επίσης είναι δυνατό να παρατηρεί κάποιος κάθε στάδιό της διαδικασίας μέσα στο εργαστήριο, έχοντας πλήρη έλεγχο. Η ασφάλεια των μεθόδων της κρυοσυντήρησης έχει πλέον πλήρως τεκμηριωθεί από την παγκόσμια βιβλιογραφία. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που γεννιούνται μετά από κρυοσυντήρηση είναι απόλυτα υγιή, ακόμη και αν τα έμβρυα έχουν παραμείνει στην κατάψυξη για πολλά χρόνια (έως 5).